شعر روضه: هر چه از روز واقعه می رفت دل عاشق به شور می افتاد داشت کم کم غروب می آمد داشت از عشق دور می افتاد یک به یک جمع عاشقان را دید که چـگونه پی لقــا رفتنـد مثـل پروانـه ها، پرسـتوها بهر دیــدار با خـــدا رفتند با خودش...