۱۰ ذی الحجه (۸ روز تا غدیر)

 

عید قربان

حدیث ثقلین

ذبحِ عظیـم

 

در ماه ذی القعده سال دهم هجری ، پیامبر صلی الله علیه و آله خبری به مسلمانان داد که برای همه تازگی داشت؛ ایشان بیان داشت که در آن سال قصد حج بیت الله دارد و هر کس بخواهد می تواند همراه حضرت به حج مشرّف شود.

⬅این خبر از طریق منادیان پیامبر صلی الله علیه و آله به اطراف مدینه رسید و حتی مسلمانان مناطق دوردست نیز توسط نامه از این رویداد مهم مطلع شدند. در بین مردم شور خاصی ایجاد شد و همه سعی کردند آماده شده و همراه حضرت به حج روند.

 

پیامبر صلی الله علیه و آله در آن سال همراه اهل بیت خود و صد و بیست هزار نفر وارد مکه معظمه شد و حج ابراهیمی را به مردم آموخت.

 

عید قربان در آن سال برای مسلمانان روز بزرگی بود ؛ چرا که در منا قربانی کردند و یاد خلیل الله و پسرش اسماعیل علیهماالسلام را در دل ها زنده ساختند و این سنت ابراهیمی را برای همیشه احیا کردند.

همچنین جمره عقبه را رمی نمودند.

✔آن حضرت قبل از رمی جمره عقبه خطاب به مردم پرسید: امروز چه روزی است؟ گفتند: روز عید قربان. فرمود: اینجا کدام شهر است؟ گفتند: شهر حرام. پرسید چه ماهی است؟ گفتند:ماه حرام.

فرمود: این روز حج اکبر است.خون شما و اموال و آبرویتان برای یکدیگر حرام و محترم است مانند حرمت این شهر در این ماه در این روز ، تا روزی که خدا را ملاقات کنید و از اعمالتان سوال کند .

سپس فرمود: آیا ابلاغ نمودم؟ گفتند : آری.

حضرت این جمله را تکرار کرد: «اللهم اشهد» خدایا شاهد باش.

در این حال حضرت انگشت سبابه را رو به آسمان می برد و سپس با آن  به طرف مردم اشاره می کرد و فرمود:

مبادا بعد از من از دین به کفر بازگردید و گردن یکدیگر را بزنید.

 

✅همچنین حضرت بطور اجمال ثقلین را معرفی کرد و تفصیل آن را روز آینده بیان فرمود.

 

پیامبر صلی الله علیه و آله شترهای قربانی را که همراه آورده بود به کمک امیرالمؤمنین علیه السلام ذبح کردند.

✴پس از مراسم قربانی با تراشیدن موی سر از احرام خارج شدند و به مکه رفتند . در آنجا پس از طواف و سعی و طواف نساء و نماز آن دوباره به سمت منا آمدند تا عمل بعدی حج یعنی توقف سه شبانه روزه در منا و رمی جمرات را انجام دهند.

ذبح عظیم

سالیان پیش ابراهیم خلیل علیه السلام که مامور به ذبح پسرش اسماعیل علیه السلام شده بود در روز عید قربان به مسلخ یار آمد . او عزم راسخ داشت تا پسرش را قربانی یار کند ؛ اما خداوند و فدیناه بذبح عظیم فرمود و یاد امام حسین علیه السلام را در طول تاریخ بر تارک قربان نقش داد.

 

◾▪ امام حسین علیه السلام نیز با دسته ای از گلهای هاشمی به قربانگاه آمد.منای او کربلا و اسماعیل او فرزندانش بودند ؛ ولی این بار ذبح عظیم صورت گرفت و تا به آنجا پیش رفت که خون خلیل کربلا هم بر زمین ریخته شد. عزیزانش را از دم تیغ گذراندند و حتی به غنچه شش ماهه او رحم نکردند و ناموسش را به اسارت بردند.

از منای کربلا نه خلیلی بازگشت و نه اسماعیلی؛ بلکه انبوهی از حزن و گریه برای آینده تلخ تاریخ بر جای ماند.

 

 منبع: ۱۵ روز با غدیر(محمد صدری)