بررسی موضوعی آیات قرآن
✳️قطره ای از بیکران
✴️بررسی موضوعی آیات قرآن
تــرک گنــاهــان کبیــره، سبـب محـو گنـاهــان صغیــره:
إِنْ تَجْتَنِبُوا کَبَائِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَیِّئَاتِکُمْ وَنُدْخِلْکُمْ مُدْخَلًا کَرِیمًا[۱]
اگر از گناهان بزرگی که از آنها نهی می شوید دوری کنید، گناهان کوچکتان را از شما محو می کنیم، و شما را به جایگاهی ارزشمند وارد می کنیم.
توضیــح آیــه :
آیه ی فوق به بندگان گناه کار این نوید را می دهد که در صورت دوری از گناهان کبیره، گناهان کوچک آنان را نیز محو می کند.
مقصود از گناهان کبیره گناهانی است که در قرآن وعده عذاب به آن داده شده است.
این وعده ی نیکوی پروردگار، سبب می گردد تا بندگان توجه بیشتری به دوری از کبائر داشته و در مسیر خودسازی و تهذیب نفس، ناامید نگردند.
باید توجه داشت که آیه ی مذکور به هیچ وجه، مجوزی برای ارتکاب گناهان صغیره نیست؛ زیرا:
اولاً: گناهان صغیره با اصرار و تکرار، تبدیل به کبیره می شود؛
ثانیاً: تعمد بر انجام گناه صغیره، جرات انجام گناه کبیره را نیز در انسان به وجود می آورد
و ثالثاً: کوچک شمردن گناه و بی اعتنایی به آن نیز خود گناه بزرگی است.
امام صادق علیه السلام:
«در روز قیامت مؤمن گنه کار را آورده و خداوند ، خود، به حسابش رسیدگی می کند… تا آن که وی را بر همه ی گناهانش آگاه می سازد و او همواره می گوید: می دانم،
پس به او می فرماید: در دنیا گناهان تو را پرده پوشی کردم و امروز آنها را می بخشم. گناهان بنده ی مرا به نیکی تبدیل کنید.» [۲]
هر روز با قرآن و عترت، ص۱۸۷.
[۱]سوره نساء، آیه ۳۱.
[۲]محاسن، ص ۱۷۰، ح۱۳۶.
دیدگاهتان را بنویسید